Page 30 - ประวัติสร้างเมืองกาฬสินธุ์ Kalasin History
P. 30
ประวัติศาสตร์การตั้งเมืองกาฬสินธุ์ 25
มาจับจองที่พักแรมตั้งถิ่นฐานบ้านเรือนเพื่อจ้าหน่ายอาหารให้แก่คนงานที่
ท้างานบุกเบิกเส้นทาง จนกลายเป็นท้าเลการค้าขาย หลังจากนั้นได้มี
ราษฎรจากจังหวัดต่าง ๆ อพยพเข้ามาค้าขายโดยเฉพาะจังหวัดร้อยเอ็ด
เข้ามารวมกันเป็นคุ้มเรียกว่าคุ้มร้อยเอ็ด แต่ยังไม่ได้ตั้งเป็นหมู่บ้าน
จึงเรียกบริเวณดังกล่าวว่า “บ้านสี่แยก”
พ.ศ. 2495 บ้านสี่แยกหนองแวงมีผู้อพยพเข้ามาอยู่อาศัย
อย่างหนาแน่น ทางราชการจึงขอแยกบ้านหนองแวงไปตั้งเป็นหมู่บ้านใหม่
โดยขึ้นกับต้าบลหมูม่น อ้าเภอสหัสขันธ์ ขณะนั้นเห็นว่าต้าบลหมูม่นมีอาณา
เขตกว้างขวางมากจึงได้แยกต้าบลหมูม่นออกเป็น 2 ต้าบล คือ ต้าบลหมูม่น
และต้าบลสมเด็จ เนื่องจากมีราษฎรเข้ามาค้าขายท้ากินจนเป็นชุมชน
หนาแน่น มีทั้งชาวไทยและชาวต่างด้าวเป็นเจ้าของกิจการ ทางราชการ
จึงจัดตั้งเป็นสุขาภิบาลขึ้นในปี พ.ศ. 2504 เรียกว่า “สุขาภิบาลสี่แยก”
ต่อมาในปี พ.ศ. 2522 จึงเปลี่ยนชื่อเป็น “สุขาภิบาลสมเด็จ” ซึ่งมีแนวโน้มว่า
จะเจริญทางการค้าและเศรษฐกิจมากขึ้น ทางราชการจึงประกาศให้แยก
ต้าบลสมเด็จ ต้าบลหมูม่น และต้าบลแซงบาดาล ออกจากอ้าเภอสหัสขันธ์
ยกฐานะขึ้นเป็น “กิ่งอ้าเภอสมเด็จ” เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2507
และเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2521 ได้ยกฐานะกิ่งอ้าเภอสมเด็จ
เป็น “อ้าเภอสมเด็จ” โดยมีสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (พิมพ์ ธมมธโร) เป็นองค์
ประธานในพิธีเปิด และมีความเจริญจนมาถึงปัจจุบัน
7) อ าเภอยางตลาด ที่ตั้งและเขตการปกครองเดิมในท้องที่จังหวัด
กาฬสินธุ์ แบ่งเขตการปกครองเป็น 2 อ้าเภอ คือ อ้าเภออุทัย (อ้าเภอเมือง
ในปัจจุบัน) และอ้าเภอปัจจิม (อ้าเภอยางตลาดในปัจจุบัน) ในสมัยนั้น
ที่ว่าการอ้าเภอตั้งอยู่ที่บ้านดงเค็ง ต้าบลสมบูรณ์ โดยมีพระพิทักษ์
(ท้าวเขียม) เป็นนายอ้าเภอคนแรกเมื่อ พ.ศ. 2411 ครั้นต่อมา พ.ศ. 2477
ได้มีการประกาศให้มีพระราชบัญญัติลักษณะการปกครองท้องที่โดยจัดแบ่ง
การปกครองออกเป็นมณฑล จังหวัด อ้าเภอ ต้าบล และหมู่บ้าน บรรดาเมือง
ต่าง ๆ ที่ขึ้นตรงต่อเมืองกาฬสินธุ์ได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นอ้าเภอ
